read my mind

Nee, ik heb geen maatje 36

Of was het 34, of zelfs 32 wat in de mode is? Je weet wel, die 'slanke' armen, benen, buik en volle boezem, de maten waarmee je tegenwoordig alleen maar slaagt als je een kledingwinkel inloopt?

Iedereen heeft het er over, documentaires worden er over gemaakt, debatten over het schoonheidsideaal, protesten tegen photoshop, artikelen in krant en tijdschrift. Maar toch, toch blijft het zo dat het schoonheidsideaal van de Westerse wereld niet verandert. Omdat schijnbaar iedereen die maatjes past. Of een heleboel mensen er voor zorgen dat ze er in passen. En dat er dan ook nog een aantal mensen zijn die er eigenlijk niet inpassen, maar net zo lang worstelen tot ze er wel in passen, ongeacht het resultaat (striemen in buiken, buiken over broeken, knellende panty's, knellende mouwen etc etc, tot het ongezonde af).

Hoe ontzettend graag ik ook afstand wil doen van dit ideaal, het lukt me niet. Niet omdat ik slank wil zijn, ik hou graag wat van mijn vrouwelijke rondingen. Ik wil gewoon gezond zijn en lekker in mijn vel zitten. Maar het wordt me af en toe onmogelijk gemaakt. Een dagje lekker winkelen zit er voor mij niet in. Blousjes passen niet over mijn borsten. Truitjes zijn van het soort materiaal dat alles laat zien, broeken willen niet over mijn heupen. En pak je een maat groter? Dan is er duidelijk geen rekening gehouden met het feit dat de kleding niet uit grotere lappen stof moet bestaan, maar dat de VORMEN van een stevigere vrouw VERANDEREN. Dan past de broek over mijn heupen, zijn de pijpen te lang. Past het blousje over mijn borsten, is er te veel ruimte voor mijn buik. En dan zit ik ook nog in de 'middelmaat', ik ben te groot voor de H&M, te klein voor de grote mode winkel.

Oh, wat was ik blij dat het eindelijk lente (zomer?!) werd. Maar ik weet me vaak geen raad, wat moet ik nu weer aan? Wil ik eigenlijk wel naar het strand? Want hoe ik het ook wend of keer, en hoe ik ook mijn best doe om me van niemand iets aan te trekken, ik vind het tóch erg dat ik stevig ben. En niet alleen omdat ik bij god niet weet waar ik leuke kleren kan vinden, maar ook omdat ik (verdomme nog an toe) ook geïndroctineerd ben met het schoonheidsideaal van de maatschappij.

Maar jongens, ik blijf er bij, Lotte wordt nóóit slank. Geen maatje nul voor mij. Goed, ik ga wel naar de sportschool en ik let wel op mijn eten, maar alleen om lekkerder in mijn vel te zitten en gezond te blijven. En als ik dan nog steeds niet 'normaal' kan winkelen, dan ga ik wel op een naaicursus.

gepost door Lotte @ 12:28