I'll miss you...
Er was eens een meisje van 16 jaar oud. Ze woonde in een klein dorp waar ze zich vreselijk verveelde. Ook het nabijgelegen stadje had weinig te bieden voor iemand die net het uitgaansleven aan het ontdekken was. Flessen Dropshot, Bessen en Lambrusco boden ook niet elk weekend een uitkomst. Toen werd dat meisje gebeld door de jongen die net haar vriendje was geworden en het nog lange tijd zou blijven. ,,Ga je mee naar Arnhem? Er is een drum'n bass feest in de Goudvishal..."Na haar ouders eens lief te hebben aangekeken, mocht ze mee. Samen met haar twee beste vrienden en het vriendje vertrokken ze naar de 'grote stad'. De Goudvishal bleek niet meer dan een pietepeuterig klein zaaltje met een bar, twee wc's en een podium. Maar wat een lol had ze die avond. Ze wist niet dat ze zo lekker kon dansen, ze wist toen nog niet dat ze compleet verslaafd zou raken aan die muziek, maar ook aan de gemoedelijke sfeer van het kleine danszaaltje.
Na deze succesvolle eerste ervaring bleef het meisje dit feest maandelijks bezoeken. De groep waarmee ze ging werd steeds groter. Ze zag er dj's die een paar maanden na hun optreden in de Goudvishal opeens wereldberoemd werden. Ze stond daar elke maand weer te dansen en te joelen, met vriendinnetjes te flirten naar de dj of de mc en te genieten van het plekje wat steeds meer als een thuisbasis voelde.
Ook voor andere feesten werd het zaaltje steeds vaker door haar bezocht. Intieme hiphop-optredens van helden waarvan ze niet verwachtte dat ze op zo'n kleine afstand van haar zou staan. Ook hier werd heel wat afgezopen, gelachen en gesjanst.
Op een gegeven moment kwam het meisje in contact met de dj die het maandelijkse drum'n bass feest organiseerde, waardoor ze nog meer het gevoel kreeg dat het haar thuis was. Dat elk feest daar gewoon altijd goed zou zijn. Bovendien zorgde die dj er voor dat het meisje de kans kreeg om haar all-time hero te interviewen. Die kans zal ze nooit meer vergeten.
Toen besloot de gemeente van Arnhem dat het over was met de pret. Zoals dat gaat in het leven, drukt de politiek vaak de leuke dingen de kop in. Er moest een nieuwe zaal geopend worden, de kosten voor de Goudvishal paste niet meer in het budget. Een domme, domme fout vond het meisje. Want waar vind je nou nog plekken, en zeker in Arnhem, waar de sfeer tijdens feesten altijd (ALTIJD) zo gemoedelijk zijn als daar? Waar mensen naartoe gaan om te genieten van de muziek en de huiselijkheid en niet om gewoon strontbezopen te worden en 'chickies te scoren'?
Maar gedane zaken nemen geen keer. Op het laatste drum'n bass feest is het meisje 24 jaar oud. Van heinde en verre komt het publiek naar dit slotfeest, om nog één keer te verdrinken in de muziek, in de Goudvishal. Midden in het feest worden alle filmpjes die tijdens al die jaren zijn gemaakt afgespeeld. Het meisje kan er niets aan doen, de tranen rollen over haar wangen. Wat zal zij dit veilige plekje missen.
Bedankt voor de mooie tijd, lief klein zaaltje. Deze 8 jaar zal ze nooit vergeten.
gepost door Lotte @ 13:57
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage