Nierstichting
Even iets heel anders tussendoor.Vanochtend werd ik wakker met rugpijn. Van die zeurende pijn in je onderrug die je nog erger voelt als je diep adem haalt. Toen ik mijn dagelijkse ochtendplas had gedaan was het opeens een stuk minder. De pijn in mijn rug zou toch niet van mijn nieren komen?
Vervolgens moest ik meteen aan de reclame van de Nierstichting denken.
"Stop beginnende nierziekte, doe de gratis niercheck!"
Volgens mij werkt deze reclame niet echt. Het zou natuurlijk beter zijn als we ons allemaal zouden laten checken. Liever voorkomen dan genezen. Maar ik ben toch zo razend benieuwd wie het ook daadwerkelijk gaat doen! Mij niet gezien in ieder geval!
Ik ben 23, in de bloei van mijn leven en ik besluit na het aandringen van deze reclame mijn nieren te laten checken*. "Nou mevrouw, op zich is er nog niet zo veel aan de hand." "NOG niet?" "Nee, nog niet. Maar over een jaartje of vijf zou ik u zeker willen aanraden nog een keer terug te komen, uw urine was niet overtuigend schoon."
Dat wil toch geen mens weten, kom op. Ik wil niet weten of er misschien eventueel het zou kunnen iets mis is met mijn nieren. Misschien is er wel helemaal niets aan de hand met me, komt de rugpijn enkel van het slechte matras, maar ik blijf liever helemaal in onschuld gehuld dan een procentje of wat kans op slecht nieuws te krijgen. Mocht ik dan over vijf jaar echt niet meer overeind komen zal ik de dokter eens om een niercheck vragen.
Ben ik de enige die hier zo over denkt? Of ben ik gewoon een schijterd? Wat de * betreft, ik wil liever helemaal niet meer geïndoctrineerd worden door reclame. Bangmakerij en geldklopperij is het, wat mij betreft voor het grootste deel.
gepost door Lotte @ 10:49
3 reacties:
ik doe het juist andersom. als er eventueel iets mis kan zijn, dan wil ik het hier en nu meteen weten.
hypochondrie? misschien.
haha
Ach, ik ben ook een beetje hypochonder hoor. Én een schijterd ;).
Directeur Paul Beerkens van de Nierstichting wordt ook vaak wakker van rugpijn. Maar dat komt van het tillen van zijn maandsalaris (€ 15.000). Toen ik mij realiseerde dat het aantal wachtlijstdoden (200 per jaar) onder zijn beleid alleen maar stijgt, besloot ik geen collectes meer te lopen voor de Nierstichting.
Dat geld verdwijnt toch maar in verkeerde zakken. Maar besloot wel echt iets te gaan doen voor de nierpatient.Met succes!
Wat?, zult U denken.
Zie daarvoor de site van ons nierpatientencollectief: http://niertekoop.blogspot.com/
Job te Pas
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage