read my mind

Oorlog

Cartoonoorlog. Het kan ook niet anders dan dat de media deze naam heeft verzonnen. Want het noemen zoals het is, een uit de hand gelopen rel over spotprenten, kost teveel tijd en ruimte. Maar dat is het wel. Het woord oorlog is veel te zwaar. Er is van oorlog helemaal geen sprake. Ook al zijn er helaas wel doden door gevallen. Maar het is en blijft een compleet uit de hand gelopen rel, zeker geen oorlog. Al wordt dat het misschien wel. Helaas.

Eigenlijk wil ik er al weinig meer over horen. Kwaad word ik er van. De miscommunicaties, het lage acceptatievermogen, de ophitsingen, de respectloosheid voor zowel geloof als voor vrijheid van meningsuiting. Het zoeken naar redenen om misschien toch een echte oorlog te beginnen puur voor economische redenen en botsende opgeblazen ego’s.

En maar hopen dat onze kinderen later niet in de geschiedenisboeken hoeven te lezen:
‘De Cartoonoorlog, van 2006 tot 2000 noem eens wat. De wereld stond op het randje van complete vernietiging nadat een betwijfelbare grap in het verkeerde keelgat schoot bij de moslimgemeenschap in de wereld. Dit zorgde weer voor een enorme woede bij een groot deel van de rest van de wereldpopulatie. Een herhaling van de Koude Oorlog volgde, lees verder onder hoofdstuk ‘Koude Oorlog’, waarbij u Sovjet-Unie vervangt door Arabische landen.’

Ga ik toch nog maar eens bedenken of ik kinderen wil. Media is een machtig middel met groot bereik, dat bewijst zich maar weer. En juist, juist nu heeft iedereen de betreffende afbeeldingen onder ogen gekregen. Ook daar kan je vraagtekens bijzetten. Had dit niet een in Denemarken zelf opgeloste affaire kunnen blijven? Een beetje stilgehouden kunnen worden? Misschien ook niet, maar het had niet zo uit de hand hoeven lopen. Geweldig hé, dat we allemaal een televisie en internet hebben. Nu nog leren ermee om te gaan.

Toch. Waarom zouden wij dan niet, als zogenaamde nuchtere Hollanders, de dingen blijven noemen zoals ze zijn. Want dramatiseren maakt het allemaal niet beter. Kunnen we onze reputatie niet waar maken en het beestje bij het naampje noemen, al is die misschien een beetje lang? Laten zien dat er nog wel mensen zijn die zich niet gek laten maken en proberen fatsoenlijk blijven communiceren, op welk vlak van de samenleving dan ook?

gepost door Lotte @ 11:09